Έκθεση Γιώργου Ζυμαράκη

Ένα από τα, αγαπημένα θέματα από το συνολ,ικό έργο του Γιώργου Ζυμαράκη είναι τα χιώτικα καράβια.

«Πλοία αραγμένα στο λιμάνι και ποντοπόρα αρόδου για κουμπάνιες και πλήρωμα. Τα τελευταία ξύλινα καϊκια με πανιά και μονοκύλινδρες μηχανές, τα βαπόρια της γραμης ‘ “Πειραιάς -Χίος – Μυτιλήνη” και άγονης γραμμής σκυλοπνύχτρες. Το Erturk όπως και το Βασιλικιη του καπετάν Σταμάτη Μηνιώτη Χίος – Τσεσμέ., και το βαποράκι για Αιγνούσα που αναχωρεί 2.30 μ.μ., “η ώρα του απογευματινού καφέ” λέγανε οι Βρονταδούσοι ξέμπαρκοι καπεταναίοι.

Καραβόσκαρα, περάματα, τρεχαντήρια, βαρκαλάδες, τσερνίκια, κουρήτες, μαούνες, τράτες, ανεμότρατες, γριγρί, ψαρόβαρκες κι εκδρομικά. Ατμόπλοια, ποντοπόρα, λίμπερτυ γκαζάδικα και άλλα πλεούμενα που έχει εξαλείψει ο χρόνος κα φέρνουν οι μνήμες ωριμότητας να ιστορήσουν το πέρασμα τους.

Καράβια οικεία δικών μας και φίλων, προσφιλή σχήματα – οχήματα αιώνων να διασχίζουν θάλασσες αρμονικά στα κύματα, και να φέρουν χαρές και δώρα – τα μαντήλια, όπως έλεγαν τότε, καλωσόρισμα με τα καλά τα νέα.

“Βίρα και έχει ο Θεός”

-Έχει ο Θεός κι αυτό θα περάσει” Επιγραφές στα καΐκια για κουράγιο σαν ανέβαζαν τις άγκυρες, βιράριζαν παλάγκα και  σήκωναν βαριά φορτία.»

Γ. Ζυμαράκης

Ιδανικές εικόνες του παρελθόντος αναβιώνουν πολύχρωμα – με διευρυμένη άποψη – απαύγασμα ψυχής, εξέλιξη ενός ζωγραφικού ιδιώματος, που ξεκίνησε από τα γυμνασιακά του χρόνια με την καθοδήγησης του Κ. Καραγατσίδη εμπρεσσιονιστή του Μονάχου, και του χαράκτη Νίκου Γιαλούρη που εμπλουτίστηκε ζωγραφικά στη Νέα Υόρκη, Παρίσι και Αθήνα, το καταστάλαγμα.

Αναβιώνοντας θελκτικές σκηνές από την δεκαετία του 1950 όπου και ξεκίνησε να ζωγραφίζει στο λιμάνι της Χίου με τα καράβια, σχεδόν 70 χρόνια πριν.

Μπαρκάρισε δόκιμος πλοίαρχος στο Μότορ Τάνκερ “Nicolas” των Α/φών Λύρα και στη συνέχεια στο Steamship “Archanax” καναδέζικο Λίμπερτυ του Γ.Μ. Λιβανού απ’ όπου ξεμπαρκάρισε στη Ν.Υ. Εκεί σπούδασε ζωγραφική – καλές και εφαρμοσμένες τέχνες και με καριέρα 30 χρόνων, πάντα χαιρόταν την ευκαιρία να μοιραστεί τα δώρα επίπονης εργασίας που εμπλουτίζει την ψυχή!  Πλήρης δημιουργικών ιδεών με καθοδηγητή την ορμή αγάπης για την έκφραση ευχαριστιών με δώρα μνήμης.